przenikają się, łączą lubieżnie
w palety niespotykanych odcieni światła.
Zrodzony melanż, infiltruje powietrze, skórę,oddaje ciepło nieograniczonej przestrzeni....
I tej przestrzeni było trochę mało, ale była lawenda i jej zapach, jej kolor. Może plantacja niezbyt imponująca, ale lawendowa. Cel - lawendowe pole zaliczony. To nie muzeum, nie sztuka na płocie, nie diabeł w piwnicy, czy tunel dla pancernego pociągu. Fioletowy, drobny kwiatuszek wart przejechania 70-ciu paru kilometrów. Czy warto było? Oceńcie sami. Długo zastanawiałem jaką wycieczkę wybrać w dobie zarazy. Tu nie można, tam po klika osób, kalendarz imprez zżarty prze wirusa... Powonienie?; Uchylając na chwilę maseczkę poczułem zapach, pociągnął.
Z lawendowym pozdrowieniem zapraszam do fioletowej Galerii 2.
PS. I miło, i fajnie i razem, spędza się rowerowe wycieczki. Ale ostatnio zastanawiam się czy warto je planować tak dokładnie. Trasę, cel, powrót. Może wyznaczyć tylko cel i każdy niech jedzie jak chce, wraca jak chce i nie bacząc na tych z tyłu, czy to zgodnie z planem, czy jadę razem czy osobno - do przemyślenia, może czas coś zmienić?
Nie dziel grupy ! Siła STR jest w tym, że jedzie dużo osób. Natomiast może przed wyjazdem podać zakres planowanych prędkości (15-20, 20-25, 25-30, powyżej 30) wówczas każy bedzie wiedział, czy ten wyjazd jest dla niego.
OdpowiedzUsuńZapomniałem się podpisać po poprzednim wpisem. To napisałem ja Tadek Mission.
OdpowiedzUsuń